Kurosawa: Rashomon + Rudobrody

Description

“Rashomon”, 1950
ZŁOTY LEW – MFF w Wenecji, 1950
OSCAR dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, 1952

W upalny letni dzień krzyżują się losy samuraja, jego pięknej żony i bandyty. Namiętność i przemoc prowadzą do zbrodni. Film ukazuje cztery wersje jednego wydarzenia, widzianego przez różne osoby.

Dzieło Kurosawy poddaje w wątpliwość narodowe tradycje jednoznacznie określające podział społecznych ról i przynależny im system wartości. W ich miejsce wprowadza zrelatywizowany obraz świata, ściśle związany z rozważaniem o względności ocen ludzkich czynów i przebiegu wydarzeń.

Rashômon odegrał niezwykle istotną rolę w dziejach kinematografii. Od weneckiego pokazu tego filmu datuje się europejska kariera kina japońskiego.

“Rudobrody”, 1965
PUCHAR VOLPI, dla najlepszego aktora – MFF w Wenecji, 1965

Ostatni z 16 filmów zrealizowanych przez Kurosawę wspólnie z Toshirô Mifune. Pierwszy, w którym użyto czterośladowej ścieżki dźwiękowej, jedyny pokazujący kobiecą nagość i ostatni z czarnobiałych obrazów japońskiego mistrza. Zdjęcia do Rudobrodego trwały ponad 2 lata i prawdopodobnie było to powodem rozstania Kurosawy z Mifune. Ten ostatni nie mógł brać dodatkowych ról w trakcie pracy nad filmem, co nadwyrężyło jego sytuację finansową. Co więcej sam Kurosawa wyrażał się o grze Mifune w niepochlebnych słowach, co tylko zaoginiło relację dwóch wydawałoby się nierozłącznych postaci japońskiego kina. Rudobrody jest kolejną opowieścią Kurosawy o lekarzach. W Pijanym Aniele, pierwszym obrazie z Toshirô Mifune, w rolę lekarza wciela się Takashi Shimura. W Pojedynku w ciszy, Mifune gra młodego lekarza borykającego się z syfilisem. Tutaj jest dyrektorem XIX-wiecznej kliniki, w której praktykę rozpoczyna młody, niezwykle ambitny Yasumoto z nadzieją na posadę osobistego lekarza shoguna. Ich konflikt jest osią filmu.